Ustawa z dnia 28 kwietnia 1936 r. (Dz. U. z dnia 11 maja 1936 r.) - Prawo wekslowe - strona nr 22
Przepisy końcowe i przejściowe
Art. 105.
Z dniem wejścia w życie prawa niniejszego traci moc rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 listopada 1924 r. o prawie wekslowem (Dz. U. R. P. Nr. 100, poz. 926) wraz z wydanemi na jego podstawie rozporządzeniami.
Art. 106.
Ilekroć przepisy prawne powołują się na dotychczasowe prawo wekslowe, stosuje się odpowiednio przepisy prawa niniejszego.
Art. 107.
Rozporządzenie Ministra Skarbu, wydane w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, ustali, które instytucje są izbami rozrachunkowemi.
Art. 108.
Pozostają w mocy przepisy rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 12 czerwca 1934 r. o wierzytelnościach w walutach zagranicznych (Dz. U. R. P. Nr 59, poz. 509), z wyjątkiem przepisów art. 2 ust. (3) i art. 7 pkt 2), które tracą moc w stosunku do weksli, wystawionych po wejściu w życie prawa niniejszego.
Art. 109.
Przepisów prawa niniejszego nie stosuje się do weksli, wystawionych przed jego wejściem w życie.
Art. 110.
Wykonanie prawa niniejszego porucza się Ministrowi Sprawiedliwości.
Art. 111.
Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1936 r.