Przetargi.pl
Kodeks rodzinny i opiekuńczy - strona nr 7

z dnia 25 lutego 1964 r. (Dz. U. z dnia 5 marca 1964 r.) - Kodeks rodzinny i opiekuńczy - strona nr 7

Spis treściWyjaśnienia

Ustanie małżeństwa

Art. 55.
§1. W razie uznania jednego z małżonków za zmarłego domniemywa się, że małżeń-stwo ustało z chwilą, która w orzeczeniu o uznaniu tego małżonka za zmarłego została oznaczona jako chwila jego śmierci.
§2. Jeżeli po uznaniu jednego z małżonków za zmarłego drugi małżonek zawarł nowy związek małżeński, związek ten nie może być unieważniony z tego powodu, że małżonek uznany za zmarłego żyje albo że jego śmierć nastąpiła w innej chwili aniżeli chwila oznaczona w orzeczeniu o uznaniu za zmarłego. Przepisu tego nie stosuje się, jeżeli w chwili zawarcia nowego związku małżeńskiego strony wiedziały, że małżonek uznany za zmarłego pozostaje przy życiu.
Art. 56.
§1. Jeżeli między małżonkami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia, każdy z mał-żonków może żądać, ażeby sąd rozwiązał małżeństwo przez rozwód.
§2. Jednakże mimo zupełnego i trwałego rozkładu pożycia rozwód nie jest dopuszczalny, jeżeli wskutek niego miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków albo jeżeli z innych względów orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.
§3. Rozwód nie jest również dopuszczalny, jeżeli żąda go małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia, chyba że drugi małżonek wyrazi zgodę na rozwód albo że odmowa jego zgody na rozwód jest w danych okolicznościach sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.
Art. 57.
§1. Orzekając rozwód sąd orzeka także, czy i który z małżonków ponosi winę rozkładu pożycia.
§2. Jednakże na zgodne żądanie małżonków sąd zaniecha orzekania o winie. W tym wypadku następują skutki takie, jak gdyby żaden z małżonków nie ponosił winy.
Art. 58.
§1. (25) W wyroku orzekającym rozwód sąd rozstrzyga o władzy rodzicielskiej nad wspólnym małoletnim dzieckiem obojga małżonków oraz orzeka, w jakiej wysokości każdy z małżon-ków obowiązany jest do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania dziecka. Sąd może powierzyć wykonywanie władzy jednemu z rodziców ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka.
§2. (26) Jeżeli małżonkowie zajmują wspólne mieszkanie, sąd w wyroku rozwodowym orzeka także o sposobie korzystania z tego mieszkania przez czas wspólnego w nim zamieszkiwania rozwie-dzionych małżonków. W wypadkach wyjątkowych, gdy jeden z małżonków swym rażąco nagannym postępowaniem uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie, sąd może nakazać jego eksmisję na żądanie drugiego małżonka. Na zgodny wniosek stron sąd może w wyroku orzekającym rozwód orzec również o podziale wspólnego mieszkania albo o przyznaniu mieszkania jednemu z małżonków, jeżeli drugi małżonek wyraża zgodę na jego opuszczenie bez dostarczenia lokalu zamiennego i pomieszczenia zastępczego, o ile podział bądź jego przyznanie jednemu z małżonków są możliwe.
§3. (27) Na wniosek jednego z małżonków sąd może w wyroku orzekającym rozwód dokonać po-działu majątku wspólnego, jeżeli przeprowadzenie tego podziału nie spowoduje nadmiernej zwłoki w postępowaniu.
§4. (28) Orzekając o wspólnym mieszkaniu małżonków sąd uwzględnia przede wszystkim po-trzeby dzieci i małżonka, któremu powierza wykonywanie władzy rodzicielskiej.
Art. 59. (29)
W ciągu trzech miesięcy od chwili uprawomocnienia się orzeczenia rozwodu małżo-nek rozwiedziony, który wskutek zawarcia małżeństwa zmienił swoje dotychczasowe nazwisko, może przez oświadczenie złożone przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego powrócić do nazwiska, które nosił przed zawarciem małżeństwa.
Art. 60.
§1. Małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu po-życia i który znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostar-czania środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego.
§2. Jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie mał-żonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w od-powiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku.
§3. Obowiązek dostarczania środków utrzymania małżonkowi rozwiedzionemu wygasa w razie zawarcia przez tego małżonka nowego małżeństwa. Jednakże gdy zobowiązanym jest małżonek roz-wiedziony, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia, obowiązek ten wygasa także z upły-wem pięciu lat od orzeczenia rozwodu, chyba że ze względu na wyjątkowe okoliczności sąd, na żąda-nie uprawnionego, przedłuży wymieniony termin pięcioletni.
Art. 61.
Z zastrzeżeniem przepisu artykułu poprzedzającego do obowiązku dostarczania środ-ków utrzymania przez jednego z małżonków rozwiedzionych drugiemu stosuje się odpowiednio prze-pisy o obowiązku alimentacyjnym między krewnymi.

Poprzednia strona

Następna strona

Rozpocznij dyskusję na forum

Powrót na stronę główną